Vilijam Šekspir (William Shakespeare)
Kuga se kroz život Vilijama Šekspira provlačila kao nit. Kao novorođenče preživio je epidemiju koja je protjerala veliki dio stanovništva Stratford-on-Avona, a kao autor drama svjedok je zatvaranja pozorišta u Londonu, koja su se nekoliko puta zatvorila zbog periodičnih epidemija koje su zahvatile glavni grad kroz doba Tudora i Stuarta.
Biografski detalji ovog svestranog umjetnika su oskudni, ali mnogo znamo o vremenima u kojima je živio, a Shakespeareovi učenjaci nagađali su o učincima epidemije na njega. Zatvaranje pozorišta djelovalo bi na njegova primanja, ali imao bi i vremena za pisanje.
Jedno je uvjerenje da je “Kralj Lear”, jedna od njegovih najprisutnijih, ali najžalosnijih drame, napisana tokom epidemije u Londonu 1606. godine.
Prije toga, činilo se da je 1590ih imao veliki kreativni uzlet, a Chamberlainovi ljudi izvode Komediju zabuna; “Richard II”, “San Ivanjske noći”, “Romeo i Julija”, i eventualno izgubljena Shakespeareova drama”Ljubav je pobijedila”, sve u roku od otprilike 12 mjeseci. Neka od tih djela moraju biti barem dijelom napisana tokom zatvaranja pozorišta između sredine 1592. i sredine 1594. godine, opet zbog kuge.
Đovani Bokaćo (Giovanni Boccaccio)
Crna smrt bila je neizravna inspiracija za jedno od najvećih književnih djela renesansne Europe, “Dekameron”.
Premisa ove zbirke priča je da se skupina mladića i djevojaka sastaje u crkvi u Firenci, gdje bjesni Crna smrt. Dogovaraju se da će otići iz grada i skloniti se u seosku vilu u kojoj se zabavljaju, tako što će svaki pričati po jednu priču deset dana.
Dekameron je zbirka priča o duhovitosti i pohlepi, ljubavi i gubitku, komediji i tragediji, a napisao je (i u izvornom obliku, možda i ilustrovao) Giovanni Boccaccio (1313–75).
Boccaccio je bio tipičan renesansni tip – pravnik, privrednik, diplomata, naučnik i, naravno, pjesnik. Nije baš posve sigurno kako i gdje se izolirao tokom kuge, mada je jedno vrijeme bio u Firenci. Kuga je usmrtila njegovog oca, ostavivši mu pomalo umanjeno porodično bogatstvo i upravo mu je to omogućilo vrijeme za pisanje Dekamerona koji je dovršen oko 1453. godine.
Za Intelektualno.com piše: Faris Marukić
