Antiintelektualizam je neprijateljstvo i nepovjerenje prema intelektu, intelektualcima i intelektualnim aktivnostima, koje se obično izražavaju u izrugivanju obrazovanja, filozofije, književnosti, umjetnosti i nauke kao nepraktičnog i prezirnog. Vladin antiintelektualizam kreće se od zatvaranja javnih biblioteka i javnih škola, segregacije intelektualaca u naučni geto, do zvaničnih izjava da su intelektualci skloni mentalnim oboljenjima, čime se olakšava njihovo izolovanje.
Možda je najekstremnija politička forma antiintelektualizma bila tokom 70-ih godina 20. stoljeća u Kambodži, pod vladavinom Pol Pota i Crvenih Kmera, kada su ljudi ubijani na brojnim poljima smrti, zbog toga što su bili akademici ili čak samo zbog nošenja naočala (koje su predstavljale simbol pismenosti).
Polja smrti nalaze se na brojnim lokacijama u Kambodži, gdje je više od milion ljudi ubijeno od strane Crvenih Kmera, za vrijeme njihove vladavine u zemlji od 1975. do 1979. godine, neposredno nakon završetka građanskog rata u Kambodži (1970–1975).
Analiza 20.000 masovnih grobnica od strane DC-Cam Mapping Programa i Yale Univerziteta pokazuje najmanje 1.386.734 žrtve pogubljenja. Procjene o ukupnom broju stradalih, tokom vladavine Crvenih Kmera, uključujući namjerno neliječenje brojnih bolesti i izgladnjivanje kreću se od 1,7 do 2,5 miliona od ukupnog broja od 8 miliona stanovnika. Vijetnam je 1979. godine izvršio invaziju na „Demokratsku Kambodžu“ i srušio režim Crvenih Kmera.
Tokom tog vremena, intelektualci su sistematski degradirani ili izbačeni iz struktura vlasti, a ponekad i ubijeni. Kada su Crveni Kmeri uspostavili svoj režim pod nazivom Demokratska Kambodža (1975–1979) njihov antiintelektualizam idealizirao je zemljoradnju i demonizirao gradove, kako bi uspostavio „agrarni socijalizam“, tako da su ispraznili gradove, sa namjerom da očiste kmersku naciju od: …“svakog izdajnika, neprijatelja države“.
Intelektualci, kao neprijatelji sistema, simbolizovani su kroz nošenje naočala. Pojedinci su prolazili i kroz preglede, ne bi li se utvrdilo da je osoba nosila naočale, te tako bila kvalifikovana kao intelektualac, a potom pogubljeni ili mučeni.
Ubijene su čak i osobe sa nešto više od osnovnog obrazovanja. To je bio dio projekta „Nulte godine“,napora da se „ponovo pokrene“ društvo i izgradi od samog početka, bez primjesa bilo čega starog u ideološkom smislu. Pol Potov režim ubijao je svakoga za koga se sumnjalo da je „umiješan u aktivnosti slobodnog tržišta“ i skoro svakog obrazovanog muškarca i ženu, posebno ako je postojala sumnja da su ranije imali veze sa stranim vladama. Doktrina Crvenih Kmera označavala je samo poljoprivrednike kao istinski proletarijat, kao prave predstavnike radničke klase. Otuda i antiintelektualna čistka.
Za Intelektualno.com priredio: Faris Marukić
