U odnosu na druge gradove, u Sarajevu su dosta ranije počele pripreme za izgradnju objekata i instalacija, koje bi omogućile elektifikaciju grada. Na području Hisete izgrađena je električna centrala sa zgradom direkcije, koja je prema potrebama u kasnijem periodu bila nadograđivana. Objekat centrale završen je početkom 1895. godine, dok su prvi fenjeri testirani u aprilu iste godine.
Stari fenjeri na ulje su bili u potpunosti zamijenjeni. Tako je 1. maja 1895. godine Sarajevo dobilo električnu rasvjetu. Prva zgrada koja je dobila električnu rasvjetu je bila zgrada Zemaljske vlade.
Uporedo sa električnom rasvjetom 1. maja 1895. godine, Sarajevo je dobilo i prvi električni tramvaj. Prvi električni tramvaj imao je dvoja vrata, te je mogao primiti 24 putnika. Tramvaj je imao posebne vagne za pušaće i nepušače. Vozači i kondukteri su imali pravila u oblačenju i održavanju higijene. Trasa električnog tramvaja išla je od željezničke stanice pa do Latinske ćuprije.
Ove tramvaje proizvela je firma „Simens-Sohukert“. Vremenom se povećao broj putnika, tako da su bile promjene u režimu saobraćaja. Tramvaji su kretali svakih deset minuta. U decembru 1897. godine pruga je produžena do Vijećnice. Vremenom u saobraćaj je puštena još jedna linija koja je išla današnjom Titovom ulicom do Katedrale.
Za Intelektualno.com piše: Alen Borić
