Piše: Amir Nesimović
Agresija Rusije na Ukrajinu još je jednom pokazala da na Balkanu postoje pojedinci i grupe koji ne vide stvari onako kako ostatak svijeta vidi. Njihova nesreća jeste što žive u doba interneta i da vijesti putuju ogromnom brzinom, faktički rat se prati uživo i nema mjesta iskrivljavanju činjenica i igranja sa prirodom aktuelnog rata. Neke od tvrdnji idu smjeru koji govori da se radi o informativnom ratu i da su mediji i devedesetih godina jednu stranu proglasili zločinačkom ili agresorskom a drugu stranu onom koja je napadnuta. Prema njima Milošević tada , a Putin danas nisu krivi. Vjerovatno se istim idejama vode grupe koje u RS-u organizuju skupove masovne podrške Putinu i Rusiji, ne vide problem u ubijanju djece u tuđoj državi.
Stoga, osnovni nacionalni interes Bosne i Hercegovine jeste Europska Unija i NATO savez, prema tome se mora krenuti odlučnije i agilnije nego ikada ranije. Takođe, Bošnjacima koji su uglavnom muslimani, mjesto jeste isključivo u Evropi. Tako je i sa islamom, i ako se Evropski kontinent smatra i doživljava kršćanskim. Da to nije isključivo tačno, govori nam da su zajednice poput jevrejske i muslimanske od Iberijskog do Balkanskog polutoka dale veliki doprinos evropskom životu i kulturi. Argumenti koji idu u korist prethodnoj tezi moraju biti i odgovor i sadašnjoj desnici u Evropi koja kao glavne teme u predizbornim kampanjama ističe islamofobiju, od Francuske preko Mađarske do Srbije. Ne smije se zaboraviti ni Viktor Orban koji je nedavno postavio pitanje kako će EU integrirati zemlju sa dva miliona muslimana,aludirajući na Bosnu i Hercegovinu.
Milorad Dodik već odavno Bošnjake odbija nazvati tim imenom, umjesto toga koristi naziv muslimani namjeravajući da omalovaži jednu zajednicu, a upitno je i potenciranje naziva muslimani. Da li možda želi poslati poruku Evropi da treba strahovati? Odgovori mogu biti razni, ono što je sigurno jeste da je on još jedan u nizu Evropskih političara ili pokreta koji islamofobiju koriste kao političko oružje. Godine 2018. Austrijska vlada je odlučila da zatvori 7 džamija i protjera 60 imama. Tadašnji kancelar Sebastian Kurtz je istakao da je Austrija pravna država koja ima svoje zakonske norme za regulisanje suživota. Stoga, nema mjesta paralalenim društvima i političkom islamu. Predstavnici tamošnjih muslimanskih udruženja odbili su sve optužbe i istakli da se radi o islamofobičnim projekcijama desničarskih vlada. U ovom kontekstu značajno je navesti i progresivnu stranku u Norveškoj, Nacionalnu demokratsku stranku Njemačke, Englesku odbrambenu ligu, Stranku Slobode u Holandiji kao političke organizacije koje su imale predizborne kampanje bazirane na antiislamizmu. Nerijetko je to bilo uz praktične ceremonijalne prikaze mržnje.
Kada je riječ o organizacijama koje nemaju politički prefiks, jasno je da ih ima mnogo, a najzvučnije ime je Pegida. Radi se neformalnoj grupi u Njemačkoj koja je svoj prvi javni skup imala 2013. godine sa par stotina prisutnih pristalica. Za samo dvije godine taj broj porastao je na 25. 000. Godine 2021. Ova grupa je od strane Njemačkih vlasti proglašena ekstremističkom, što znači da vlasti mogu nadzirati rad grupe i njene članove.
Razloge rapidnog razvijanja islamofobije, stručnjaci korijene traže u pričama iz “1001 noći”, gdje žena živi u haremu a muškarac treba mnogo žena. Tu su se tražili razlozi za navodnu borbu protiv potlačenosti žene, a dalji procesi odvijali su se u potpuno drugačijim smjerovima. Na Balkanu su historijski procesi bili takvi da je npr. Ratni zločinac Mladić nakon izvršenog genocida u Srebrenici izjavio da je to osveta za “bunu protiv dahija”. Odgovor je da su Muslimani Bošnjaci odavno integrisani u Evropi i da su dio kulture i historije kontinenta, npr. jedno istraživanje u Švedskoj iz 2016. godine je pokazalo da su Bošnjaci narod koji se najbolje integrisao u Švedsko društvo. Nema sumnje da je tako i u drugim dijelovima starog kontitenta. Pored toga, mora se imati u vidu da su spomenici kulture i sakralni objekti u ratu devedesetih godina ostali netaknuti u rejonima pod utjecajem ARBiH, i sinagoge i crkve i džamije. Ta praksa, kao i brojni drugi primjeri pokazuje da su Bošnjaci čuvari civilizacije i kulture, a nikako oni kojih bi se Evropa trebala plašiti.
Intelektualno.com
